De Amerikaanse NOAA (National Oceanic and Atmosperic Administration) heeft voor het eerst gebruik gemaakt van UAV's bij het tellen en monitoren van grijze walvissen. De inzet van drones maakt het in vergelijking met vliegtuig-observatie veel eenvoudiger en goedkoper om de walvispopulatie in de gaten te houden. DE NOAA heeft drones ingezet om de migratie van walvissen tussen Baja California in Mexico en de Arctische Oceaan te observeren. .

Schommelende populatie

Door het gebruik van drones is het voor de wetenschappers van de NOAA niet alleen een stuk makkelijker om grijze walvissen te tellen, maar ook de grootte van de dieren te bepalen. In de vorige eeuw was de grijze walvis (Eschrichtius robustus) bijna uitgestorven, maar gelukkig heeft de populatie zich weten herstellen tot ongeveer 20.000 dieren na het grotendeels stoppen van de walvisjacht. De NOAA wil nu weten welke andere factoren van invloed kunnen zijn op de nog steeds schommelende walvispopulatie en maakt daarbij gebruik van hexacopters. noaa_hexacopter

Moeder en kalf

Een van de manieren om de walvispopulatie te observeren is het tellen van het aantal moeders met kalf die vanuit Mexico op weg zijn naar de koudere wateren van de Arctische Oceaan. Zo krijgt men een goede indicatie van het aantallen walvissen, maar dit biedt geen compleet beeld. Echter, door het schatten van de grootte van de vrouwtjes met behulp van een drone, kunnen wetenschappers bepalen hoeveel blubber/vet ze heeft, en dus ook hoe goed ze de zomer voor haar bevalling heeft gegeten. "Door het bestuderen van de lichamelijke conditie van vrouwtjes hopen we een link te kunnen leggen tussen de omstandigheden in de Arctische Oceaan in een bepaald jaar, en de hoeveelheid kalfjes een jaar later" zegt John Durban, zeebioloog bij de NOAA. "Uiteindelijk proberen we te begrijpen hoe milieuomstandigheden de reproductie van walvis beinvloeden".